O wodzie i zieleni w miastach

Dostępność: artykuł darmowy
Dostawa: Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności sprawdź formy dostawy
Cena brutto: 0,00 zł

Cena regularna:

0.00
Cena netto: 0,00 zł

Cena regularna:

ilość egz.

towar niedostępny

dodaj do przechowalni

Opis

Miasta integrują zarządzanie terenami zieleni i gospodarką wodną. To droga do skutecznej ochrony przeciwpowodziowej, poprawy stanu wód i podniesienia jakości życia mieszkańców. Przyroda w mieście jest ważna z punktu widzenia środowiskowego, społecznego i ekonomicznego. Drzewa pozytywnie wpływają na jakość powietrza, dostarczają potrzebnego latem cienia. Parki i skwery są atrakcyjnymi miejscami rekreacji i spędzania czasu wolnego.

Rośliny potrzebują wody – a jedynym odnawialnym zasobem wody jest opad atmosferyczny. Podczas gdy na obszarach niezurbanizowanych nawet 90 proc. wody pozostaje w krajobrazie, w miastach 70 proc. jest bezpowrotnie tracone. Dlatego konieczne jest zintegrowane zarządzanie gospodarką wodną i zielenią w miastach. O takich rozwiązaniach piszą autorzy najnowszej publikacji Fundacji Sendzimira Przyroda w mieście. Rozwiązania.

Odpływ powierzchniowy to jedno z głównych wyzwań gospodarki wodnej w miastach. Woda, spływając ulicami, placami, parkingami zbiera zanieczyszczenia, które transportuje do wód powierzchniowych, gdy znajdzie ujście. Rosnący stopień antropoprzebupresji, a zatem uszczelnienia gruntów w miastach, podnosi koszty budowy wydajnej i nowoczesnej kanalizacji deszczowo-burzowej. Jej przeciążenie i związany z tym brak możliwości odprowadzania opadów atmosferycznych, jest przyczyną powstawania lokalnych podtopień, zjawiska nazywanego powodziami miejskimi. Te zaś powodują konieczność ponoszenia dodatkowych nakładów finansowych na usuwanie ich skutków.

Woda jest niezbędna do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania miejskiej roślinności. Ta zaś korzystnie wpływa na mikroklimat miasta, redukując m.in. efekt miejskiej wyspy ciepła. Jest to możliwe, bo rośliny obniżają temperaturę powietrza i podnoszą jego wilgotność. By się o tym przekonać, w okresie największych upałów (pow. 30°C) warto wybrać się do podmiejskiego lasu – tam temperatura może być nawet o 12°C niższa niż w centrum miasta. By drzewa mogły spełniać swoją rolę, potrzebują wody. Zapotrzebowanie przeciętnego drzewa o wysokości 10 m wynosi min. 133 l wody dziennie. Gdy wody jest za mało, mechanizm przestaje działać. A tak się dzieje, gdy przez znaczny stopień uszczelnienia w krajobrazie, woda zamiast zostać w miejscu opadu, odpływa z niego w szybkim tempie.

Dlatego odpowiednia retencja wody w krajobrazie miejskim jest jednym z najważniejszych wyzwań, przed którym stoją miasta.

Łódź stawia na Błękitno‑Zieloną Sieć

W Łodzi opracowano koncepcję ekohydrologiczno-urbanistyczną znaną pod nazwą „Błękitno-Zielona Sieć”. Zakłada ona połączenie rzek i terenów zieleni w system spójnie organizujący przestrzeń miejską. I to zarówno pod względem funkcjonalnym, ekonomicznym, jak i logicznym. Przede wszystkim, dzięki synergii ekosystemów wodnych i zieleni miejskiej, będzie możliwe podniesienie jakości środowiska, oczyszczanie i zagospodarowanie wód opadowych w miejskim krajobrazie. Dodatkowo, zielona sieć oplatająca miasto i łącząca tereny rekreacyjne, obiekty sportowe, osiedla mieszkaniowe stworzy atrakcyjny system przyjaznej dla mieszkańców i środowiska komunikacji – pieszej, rowerowej, ścieżek biegowych.

Błękitno-Zielona Sieć zmniejsza ryzyko lokalnych podtopień, zapewnia bardziej optymalne warunki rozwoju dla roślinności, przyczynia się do poprawy jakości życia. Zwiększa stopień retencji wód w krajobrazie.

Jednym z etapów wdrażania koncepcji Błękitno-Zielonej Sieci w Łodzi jest rewitalizacja rzeki Sokołówki. W jej biegu odtworzono system zbiorników retencyjnych, wykorzystując wiedzę o naturalnych procesach ekohydrologicznych. W 2010 roku zakończono prace związane z powstaniem Sekwencyjnego Systemu Sedymentacyjno-Biofiltracyjnego. Kolejny etap projektu związany jest z renaturyzacją doliny rzecznej, włącznie z odtworzeniem obszarów podmokłych.

Mapa Błękitno-Zielonej Sieci w Łodzi [mat. ERCE UNESCO PAN Łódź]

Autorami koncepcji Błękitno-Zielonej Sieci są naukowcy z Katedry Ekologii Stosowanej Uniwersytetu Łódzkiego i Europejskiego Regionalnego Centrum Ekohydrologii pod auspicjami UNESCO Polskiej Akademii Nauk.

Katowice rewitalizują Ślepiotkę

W przeszłości na płynącej w Katowicach Ślepiotce działały trzy młyny. Dziś nie ma już po nich śladu, podobnie jak po naturalnym korycie potoku, które w latach 60. i 80. XX wieku zostało w całości uregulowane i wyłożone betonowymi płytami. Ślepiotkę zanieczyściły odprowadzane do niej ścieki komunalne, a także zanieczyszczenia spływające z ulic. Czystość rzeki poprawiła się wraz z postępem kanalizowania Katowic.

W latach 2010-2011 przeprowadzono pierwszy etap w ramach projektu rewitalizacji Ślepiotki. Celem tego projektu jest odtworzenie na najbardziej zurbanizowanym obszarze dorzecza Ślepiotki naturalnego zielono-niebieskiego korytarza przyrodniczego.

W ramach rewitalizacji Ślepiotki zakładane jest zastąpienie betonu naturalnym materiałem, który będzie stanowił podłoże koryta rzeki. Odtworzona ma zostać również roślinność łęgowa, mokradła, odprowadzenia wody deszczowej, by zwiększyć retencję wody.

Już kilka lat wcześniej na miejscu dawnych ogródków działkowych odtworzono tereny rekreacyjne i staw dla wód deszczowych. By projekt spełnił swe kompleksowe założenia, przewidziano w nim również place zabaw, ścieżki edukacyjne i spacerowe, a także małą architekturę – zejścia na dno doliny, mostki, punkty widokowe. Jest więc szansa, by – podobnie jak w przypadku Łodzi – tworząc zielono-niebieski system, przyczynić się do znacznej poprawy retencji wody, podniesienia jakości środowiska, atrakcyjności krajobrazu. A w efekcie – wyższej jakości życia w mieście.

Zintegrowane podejście, którego wyrazem są koncepcje błękitno-zielonych sieci i ekologicznych korytarzy, obrazuje znaczenie usług ekosystemów w zrównoważonym rozwoju miast. Usługi ekosystemów to inaczej korzyści, jakie przyroda dostarcza miastu, jego mieszkańcom i gospodarce. Obejmują one zarówno korzyści związane z dostarczaniem surowców, tworzeniem siedlisk dla roślin i zwierząt, regulowaniem mikroklimatu, tworzeniem miejsc spędzania wolnego czasu, a nawet wpływających na sferę duchową dzięki możliwości bezpośredniego kontaktu z przyrodą.

Stąd też, na wagę złota w miastach są tereny w postaci dolin rzecznych, mokradeł, naturalnych łąk, lasów. Swoją rolę w katalizowaniu retencji wody odgrywają też trawniki, kwietniki, skwery i parki.

Dlatego stworzenie odpowiednich warunków dla retencji i oczyszczania wody, nasadzanie i utrzymanie roślin, wywiera znacznie szerszy wpływ, niż tylko poprawa jakości środowiska w mieście. Ta bowiem przekłada się na korzystny mikroklimat i jakość życia mieszkańców. Błękitno-zielone sieci tworzą atrakcyjne tereny rekreacyjne, sprzyjające integracji i budowaniu więzi społecznych. W efekcie, rośnie również potencjał społeczny i ekonomiczny miasta. Jest ono przyjaznym miejscem do osiedlenia się, prowadzenia działalności gospodarczej.

Fundacja Sendzimira

Poradnik Przyroda w mieście. Rozwiązania można bezpłatnie zamówić lub pobrać na stronie internetowej: www.sendzimir.org.pl. Publikacja została dofinansowana ze środków:

O wodzie i zieleni w miastach

Dane techniczne

źródło Technologia Wody nr 2/2014

Koszty dostawy Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności

Kraj wysyłki:
Zaloguj się
Submit
Nie pamiętasz hasła? Zarejestruj się
Koszyk

produktów: 0

wartość: 0,00 zł

przejdź do koszyka

do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl